Głównym celem prowadzonych doświadczeń była identyfikacja oraz poznanie budowy peptaiboli wytwarzanych przez różne izolaty T. atroviride. Stwierdzono, że T. atroviride produkuje kompleks peptaiboli, z których 16 należy do grupy trichorzianin, podgrupy A oraz B. Ponadto w próbach pohodowlanych stwierdzono obecność innych peptaiboli, których dotychczas nie identyfikowano.

Tytuł: „Secondary metabolites from species of the biocontrol agent Trichoderma”

Autorzy: J.L.Reino, R.F. Guerrero, R. Hermandez-Galan, I.G. Collado

Źródło: Phytopathology Review 2008, 7: 89-123

            Prezentowana publikacja stanowi przegląd literatury na temat wtórnych metabolitów wytwarzanych przez grzyby z rodzaju Trichoderma oraz ich udziału w biologicznej ochronie roślin. Cytowane publikacje (269 pozycji) pochodzą z renomowanych czasopism, m.in. Phytochemistry, Journal of Antibiotics, Letter of Applied Microbiology, Journal of Agriculture Food Chemistry, Journal of Natural Products, Natural Toxins, Plant Soil. W pracy opisano takie metabolity jak:

Antraquinony - związki odpowiedzialne za pigmentację grzybni Trichoderma, a także posiadające właściwości wykorzystywane w biologicznej ochronie roślin. Wykazano ich bakteriostatyczny efekt wobec bakterii Gram-dodatnich, szczególnie Staphylococcus aureus oraz fungistatyczny efekt przeciwko grzybom Candida albicans, Cryptococcus neoformans, Aspergillus fumigatus, Trichophyton mentagrophytes. 

Pyrony - powszechnym metabolitem grzybów Trichoderma jest 6-n-pentyl-2H-pyran-2-one. Zdolność wytwarzania tego pentylu posiada wiele szczepów, jest on odpowiedzialny m.in. za wydzielanie wyraźnego „kokosowego” zapachu. Związek ten ma zdolność do hamowania wzrostu szerokiej grupy patogenów, a szczególnie posiadają szeroki zakres aktywności przeciwko patogenom formującym sklerocja (formy przetrwalne grzybów) i grzybom zgorzelowym.  

Koningininy A-E i G –  zdolność do syntezy tych związków została wykryta u T. koningii i T. harzianum. Stwierdzono hamujący wpływ koninginin na rozwój patogenów odglebowych, m.in. Rhizoctonia solani, Gaeumannomyces graminis, Phytophthora cinnamoni, Pythium middletonii, Fusarium oxysporum i Bipolaris sorokiniana.

Trichodermamidy - dwa zmodyfikowane dipeptydy - trichodermamid A i B zostały wyizolowane z hodowli szczepu T. virens, pochodzącego ze środowiska morskiego. Wykazano ich toksyczny efekt w stosunku do komórek nowotworowych linii P388, A-549 i HL-60.

Viridina - została po raz pierwszy opisana w 1945 roku jako antygrzybowy metabolit wytwarzany przez T. virens. W późniejszych latach została wykryta także u innych gatunków Trichoderma, np. T. koningii, T. viride. Wykazano jej negatywny wpływ na kiełkowanie spor Botrytis allii, Colletotrichum lini, Fusarium caeruleum, Penicillium expansum, Aspergillus niger i Stachybotrys atra.

Wymienione metabolity wtórne stanowią tylko nieliczne przykłady z wielu prezentowanych w pracy aktywnych związków wytwarzanych przez grzyby z rodzaju Trichoderma. Substancje te charakteryzują się zróżnicowaną budową chemiczną oraz odmiennym wpływem na mikroorganizmy i rośliny wyższe. Tak duża pula aktywnych substancji oraz mechanizmów ich działania świadczy o dużym potencjale grzybów Trichoderma, który może być wykorzystany w ochronie roślin.