Login:  Hasło:  

STRESZCZENIA PUBLIKACJI NA TEMAT TRICHODERMA

 Autor : mgr Elżbieta Sikora

1. K. Kupczak, M. Wardak. 2000.  Nowoczesne spojrzenie na ochronę warzyw
 Hasło Ogrodnicze nr 6 .
 
Podczas seminarium w Instytucie Warzywnictwa, które odbyło się 9 marca 2000 r., omawiano nowe metody ochrony warzyw uprawianych w gruncie i pod osłonami. Seminarium zostało zorganizowane przy współudziale firmy ZENECA. Omawiano sposoby zwalczania chorób kapusty (kiła kapusty), choroby przechowalnicze i inne. Groźną stała się choroba marchwi, wywoływana przez bakterię Xanthomonas dauci, która jest mylona z objawami alternariozy. Podane skuteczne metody jej zwalczania (w doświadczeniach IW.).
W uprawach pod osłonami (pomidor) przeciwko korkowatości korzeni – obok standardowego odkażania bromkiem metylu, stosowano szczepienie substratu organizmami antagonistycznymi, grzybami z rodzaju Trichoderma. Najlepsze rezultaty dawało połączenie tych obu metod. Uprawa bezglebowa nie zabezpiecza pomidorów przed ta chorobą, ale użycie tu szczepionki Bio-Fungus (zawierają Trichoderma spp.) jest skuteczniejsze niż w podłożach.  W pożywce nie ma bowiem dużej konkurencji i grzyby antagonistyczne mogą się swobodnie rozwijać.
Termiczna lub chemiczna dezynfekcja gleby najczęściej skutecznie niszczy chorobotwórcze mikroorganizmy, ale jednocześnie odkażone podłoże jest bardziej podatne na wtórną infekcję niż to nieodkażone. Z tego względu od dawna zalecane jest używanie po odkażeniu podłoża różnych biopreparatów, zawierających mikroorganizmy saprofityczne lub antagonistyczne w stosunku do określonych patogenów, w celu zwiększenia i przedłużenia ochronnego działania dezynfekcji. W integrowanej chemiczno-biologicznej ochronie pomidorów przed chorobami odglebowymi, mogą być uwzględniane biopreparaty zawierające, na przykład, Trichoderma spp., Pythium oligandrum, Streptomyces griseoviridis czy antagonistycznych szczepów grzyba Fusarium oxysporum. Niestety, w praktyce możliwości stosowania biopreparatów są ograniczone, gdyż obecnie w Polsce zarejestrowany jest tylko jeden z grupy tych środków. Z dotychczasowych doświadczeń Instytutu Warzywnictwa wynika, że biopreparaty zawierające antagonistyczne grzyby z rodzaju Trichoderma są mało specyficzne, co oznacza, że działają na wiele gatunków pasożytniczych grzybów.
 
2. D. Pięta, E. Patkowska, A. Pastucha, M. Bełkot., 2002. Wpływ mikroorganizmów antagonistycznych na ograniczenie porażenia soi przez grzyby chorobotwórcze przeżywające w glebie. Acta Scientiarum Polonorum – Hortorum Cultus (Ogrodnictwo), nr 1 (1) str. 23-30.
 
W badaniach w AR Lublin określono skuteczność ochronnego działania bakterii i grzybów jako zaprawy do nasion soi  (Glicyne max) przeciwko grzybom patogenicznym przeżywającym w glebie. Materiał mikrobiologiczny przygotowano ze szczepów mikroorganizmów antagonistycznych (Bacillus spp., Pseudomonas spp., Gliocladium spp. i Trichoderma spp.). Ochronne działanie zastosowanych mikroorganizmów określano na podstawie liczby wyrosłych roślin, ich zdrowotności oraz wielkości i jakości plonu nasion. Uzyskane wyniki wykazały, że najskuteczniej soję chroniły izolaty Trichoderma viride 254, Trichoderma harzianum 220 i Bacillus sp. 131. Najmniej skuteczne okazały się Gliocladium roseum 246, G. catenulatum 49 oraz Zaprawa Oxafun T.
 
3. Portal Ochrony Biologicznej (www.koppert.info.pl)
Trichoderma spp. – nasz niewidoczny sprzymierzeniec
 
Gleba to zbiorowisko różnych organizmów: pożytecznych, neutralnych i szkodliwych dla roślin.
Szkodliwe zauważamy i niszczymy pestycydami (niszcząc wiele pożytecznych). Do pożytecznych i pożądanych należą grzyby z rodzaju Trichoderma spp., które są najbardziej rozpowszechnionymi grzybami podnoszącymi wartość rolniczą podłoża.
Szczepy zasiedlają ryzosferę (dodawane do gleby, wymieszane z nawozami lub z podlewaniem – przez opryskiwanie czy przez linie kroplujące). Zarodniki w kontakcie z korzeniami, kiełkują w grzybnię, która je szybko kolonizuje. Nie wszystkie szczepy Trichoderma  spp. mają takie same właściwości, lub mają różną aktywność, więc tylko niektóre znalazły zastosowanie w praktyce.
Jakie są korzyści –   kolonizacja korzeni, atakowanie, pasożytowanie i konkurencja z innymi grzybami. Trichoderma rośnie i rozmnaża się najlepiej na zdrowych i dobrze rozbudowanych korzeniach, dlatego rozwinęła liczne mechanizmy zarówno atakowania grzybów, jak i też wzmocnienia wzrostu korzenia i rośliny. Poprawia zdrowotność i odporność rośliny na warunki stresowe. Te mechanizmy to: mikopasożytnictwo, antybioza, konkurencja o substancje odżywcze i miejsce, zwiększenie tolerancji roślin na stres, rozpuszczanie nieorganicznych składników odżywczych, indukowanie odporności i unieszkodliwianie enzymów wydzielanych przez patogeny.
Różne szczepy Trichoderma mogą być odporne są na większość związków chemicznych stosowanych w rolnictwie (w tym na środki grzybobójcze). Odporność ta jest różna u różnych szczepów.
Wykorzystanie szczepów Trichoderma spp:
 – w przemyśle paszowym (podnoszą przyswajalność dla drobiu polisacharydów z jęczmienia)
– enzymy celulazy i hemicelulozy są używane w procesie uszlachetniania jeansu;
– biopreparaty (na bazie zarodników) mają zastosowanie w ochronie roślin;
- wspomagają wzrost roślin i indukują odporność roślin na patogeny (m.in. wpływają na poprawę dostępności dla roślin związków mineralnych trudno rozpuszczalnych (np. fosforanów) i niektórych mikroelementów). Na przykład kukurydza z dodatkiem T. harzianum T-22, wymaga około 40% mniej nawozów azotowych (niż bez tego grzyba). T. harzianum T-22 rozpuszcza także Mn02, metaliczny cynk i fosforan wapnia, nie wytwarzając przy tym kwasów organicznych  zakwaszających podłoże. Wytwarza także metabolity zdolne do redukcji F+3 i Cu +2. To minerały bardzo trudno rozpuszczalne w wodzie , których pobieranie przez rośliny jest ograniczone), ich brak obniża plony. Ważna rola w biokontroli patogenów roślinnych.
Biopreparaty z grzybem Trichoderma (Koppert) są dostępne na rynku w: formie granulatu, proszku rozpuszczalnego w wodzie i w postaci wodnej zawiesiny zarodników, co pozwala na zastosowanie w każdej uprawie i podłożu. Należy dążyć do zwiększenia liczebności tych grzybów, przez wprowadzanie w dużych ilościach ich efektywnych szczepów, należy ich coraz więcej izolować i sprawdzać ich działanie. 
 
4. Taniny i ich rozkład enzymatyczny    - Prace przeglądowe
Małgorzata Pleszczyńska, Janusz Szczodrak
Zakład Mikrobiologii Przemysłowej UMCS w Lublinie
 W: Biotechnologia 1. (68) 152-165,   2005    
 
Taniny są rozkładane przez enzym zwany tanazą. Enzym ten jest syntetyzowany przez wiele mikroorganizmów, należących do grzybów nitkowatych, drożdży, a także bakterii. Najlepiej poznanym źródłem tego enzymu są grzyby strzępkowe. Po raz pierwszy o roli enzymu obecnego u Aspergillus niger w degradacji kwasu taninowego doniósł Kundson w 1913 roku. Od tej pory aktywność tanazową wykryto u przedstawicieli grzybów z rodzajów Aspergillus, Penicillium, Trichoderma, Fusarium, Ascochyta. -   Bajpai B., Patil S. (1996) World J. Microbiol. Biotechnol. 12. 217-220
Brodos S. Gupta R. Saxena R. K. (1996) J. Gen. Appl. Microb. 42. 325-330.
 (75 pozycji literatury zagranicznej )
 
5. Ekologiczne metody uprawy papryki w gruncie i pod osłonami
(materiały dla rolników) Radom 2004.
(zadanie zlecone z MR i RW decyzja MOR-re-401-182/04 z dnia 25.06.2004.
Autorzy: A. Stępowska, K. Grudzień, F. Adamicki, A. Dobrzański, J. Robak, J. Szwejda – pod red. S. Kaniszewskiego IW. Skierniewice
 
W dziale ochrona papryki wymienia się Trichoderma do zwalczania werticiliozy papryki. Bezpośrednio przed sadzeniem korzenie rozsady zanurzać w roztworze Trichoderma viride B 35 (dawka 50 g środka w 1 l wody).
 
6. Komposty i ich wykorzystanie w biologicznej ochronie roślin
W: Journal of Research to Application in Agricultural Engineering 2006, vol. 51 (2)
Autorzy: B. Stachowiak, Z. Czarnecki, K. Trojanowska, K. Gulewicz
 
Przedstawiono mechanizmy odpowiedzialne za biologiczna aktywność kompostowania oraz praktyczne możliwości ich wykorzystania w ochronie roślin. Szczególną uwagę zwrócono na komposty przygotowane ze słomy łubinów gorzkich i ekstraktów łubinowych, które charakteryzują się silnym oddziaływaniem fungistatycznym w stosunku do grzybowych patogenów. Ich zastosowanie w ochronie roślin może stanowić potencjalną alternatywę dla pestycydów, które mają szkodliwy wpływ na środowisko naturalne. Mechanizmy odpowiedzialne za biologiczną aktywność kompostowania, tu wykorzystuje się antagonizm drobnoustrojów. Oddziaływanie mikroorganizmów (zasiedlających komposty) jest oparte na 4 podstawowych mechanizmach biologicznej kontroli:
- współzawodnictwo,
- antybioza,
- pasożytnictwo/ drapieżnictwo
- indukcja odporności systemicznej w roślinie.
Wśród drobnoustrojów najczęściej izolowanych z kompostów zalicza się: bakterie Bacillus spp., Enterobacter spp., Flavobacterium balustinum, Pseudomonas spp., Streptomyces spp. oraz grzyby  Penicillium spp., Trichoderma spp.
Stopień dojrzałości kompostu – synteza litycznych enzymów przez Trichoderma viride jest związana z pasożytniczymi właściwościami tego grzyba w stosunku do Rhizoctonia solani i jest w świeżych kompostach redukowana z powodu wysokiej koncentracji glukozy.
/ De la Cruz, Pinter-Toro J.A., Benitez T., LlobellA. (1995), Purification and characterization of endo-beta-1,6-gluconase from Trichoderma harzianum is related to its mycoparasitism; J.Bacteriol; 177: 1864-1871